Maciej Konopka, Mieszko Konopka „Konopka + Konopka. Dialog ojca z synem”

Ideą wystawy w MAL Kasprowicza 14 jest nie tylko pokazanie radości i zabawy tworzenia a czasami współtworzenia, ale też pokazanie dialogu ojca z synem. Jakkolwiek byśmy nie próbowali współcześnie tej relacji redefiniować, znaczenie jej jest dla większości mężczyzn fundamentalne. Jak to często w życiu rozmowy są wielopłaszczyznowe, nierzadko przerywane codziennymi wydarzeniami a tematy ich się zmieniają i płynnie przechodzą jedne w drugie. Czasem stają się dwugłosem a czasem tylko zupełnie różnymi spojrzeniami. Dopóki dialog trwa, dopóty trwa relacja i wymiana.

Tak się złożyło, że obaj autorzy wypowiadają się przy pomocy szeroko rozumianego rysunku, wzbogaconego o collage, frottage, assemblage a niekiedy damage:) Chociaż tematy tych rysunków wydają się być na pierwszy rzut oka bardzo różne, paradoksalnie tworzą obraz świata jaki ich otacza lub jaki budzi ich emocje. Jeden z nich jest absolwentem Wydziału Grafiki, profesorem warszawskiej ASP na Wydziale Wzornictwa, z wieloletnim stażem w reklamie i w designie, który tą wystawą wraca po latach do tej osobistej formy wypowiedzi artystycznej. Drugi, namówiony przez pierwszego, jest uczniem Vb Szkoły Podstawowej 369 na warszawskich Bielanach i jeszcze nie wie kim będzie i ma do tego pełne prawo.

Wystawa ta ma z założenia bardzo kameralny, a może nawet intymny charakter, co w czasach powszechnej sprzedaży publicznej intymności brzmi może zaskakująco. To co jest tu do zobaczenia jest nie tylko w samych pracach, ale też pomiędzy nimi. W tym sensie zdaje się ona stać na przeciwległym biegunie do tak dziś popularnych politycznych i społecznych manifestów. Także od strony formalnej znajdujemy tu ostentacyjną wręcz „analogowość” i rezygnację z możliwości nowoczesnych środków wyrazu takich jak video, ekrany, projektory oraz AI i jego możliwości, cyfrowa obróbka obrazu itp. W zamian, tak jak stojąc przed obrazem Brouwera czy Baselitza, dostajemy prawdziwą materię, niepowtarzalność śladu ręki, poczucie obcowania z niedoskonałym oryginałem, który przenosi i utrwala w czasie energię i emocje autorów.

Maciej – absolwent, z wyróżnieniem Wydziału Grafiki ASP w Warszawie: dyplom z plakatu u prof. Macieja Urbańca oraz aneksy z rysunku i malarstwa u prof. Juliusza Raczki i Janusza Przybylskiego. Stypendysta MKIS w Aarhus. Zajmuje się głównie rysunkiem, kolażem, monotypią. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i instytucjonalnych w kraju i za granicą.

W 1991 wraz z Ewą Jakimowską stworzył i prowadził w latach 91–93 prywatną galerię rysunku i grafiki Galerię Z.OO. W latach dziewięćdziesiątych miał wystawy indywidualne m.inn: Galeria Krytyków POKAZ, Warszawa, Galeria Brantebjerg / Dania, Galerie Gerly / Kopenhaga, Galerie am Holzendorffplatz / Berlin, Galeria Z.OO / Warszawa i brał udział w zbiorowych m.inn GALERIA HELTH / Kopenhaga, „Elektryczny prysznic” Muzeum Norblina Warszawa, E2ard / Instytut Kultury Polskie j/ Praga. Od 30 lat nie wystawiał prac publicznie… gdyż zajął się projektowaniem graficznym, tworzeniem komunikacji wizualnej, projektowaniem okładek książek, layoutów, plakatów i opakowań a także grafiką wystawienniczą. W McCann Erickson i DDB tworzył kampanie reklamowe wielu światowych marek. W 1998 otworzył jeden z pierwszych w Polsce butików kreatywnych ZARAZ Creative Services. Wymyślił wtedy nazwę Orlen.

W 2001 założył jedną z pierwszych w Polsce agencji brandingowych BRANDY DESIGN do dziś istniejącą, gdzie wraz z zespołem projektował identyfikacje wizualne firm i państwowych instytucji, opakowania wielu do dziś popularnych produktów a także oprawy graficzne wystaw: „Sztuka Wszędzie” Zachęta 2013, a wraz z projektem ekspozycji „Warszawa Warsze” POLIN / 2014 i „Bartoszewski” KPRM 2015. BRANDY DESIGN otrzymało wiele nagród i wyróżnień branżowych. W związku z tym był także jurorem we wszystkich znaczących konkursach projektowania graficznego w Polsce oraz w konkursie Gazety Wyborczej – Jutronauci. Od 16 lat jest profesorem Wydziału Wzornictwa, gdzie uczy studentów  projektowania zrównoważonych marek i opakowań.

Przez cały ten czas rysował, bazgrolił, wycinał i kleił, co dawało mu przestrzeń i możność autonomicznego wyrażania się poprzez rysunek i kolaż.

Mieszko – uczeń V klasy w Szkole Podstawowej 369 im. Dobrowolskiego na Bielanach w Warszawie. Bardzo lubi czytać książki i komiksy, rysować, malować, grać w gry, oglądać filmy, budować kryjówki i opowiadać śmieszne historie. Interesuje się grzybami, czołgami, łodziami podwodnymi, sposobami przetrwania, odkryciami przedmiotów metalowych i jeszcze setką innych rzeczy. Lubi zwierzęta, zwłaszcza świnie i sowy. Na pytanie, które zadają wszystkie „ciocie i wujkowie” odpowiadamy: Uczy się dobrze.