Projekt skupia się na pojęciach traumy i lęku, podejmuje namysł nad tym, jak różne przeżycia budują tożsamość człowieka. Inspiracją dla kolekcji stała się m.in. twórczość amerykańskiej artystki Louise Bourgeois oraz publikacja „Strach ucieleśniony” psychiatry Bessela van der Kolka.
Kolekcja składa się z ośmiu sylwetek, które łączą proste kroje z wyeksponowaną strukturą materiału oraz architektoniczne formy stworzone z manipulacji tkaninami.
Cały zamysł projektu ma przedstawiać dwie ścieżki przeżywania. Formy z grubej bawełny połączone z manipulacją symbolizują doświadczenia, które odgradzają nas od świata. Jedyne kolory zastosowane w kolekcji to czerń i biel.
Są sytuacje i lęki, które nieodwracalnie tworzą naszą tożsamość, których nie chcemy się pozbywać, bo chociaż są czasami uciążliwe, są również częścią naszego status quo. Tą częścią tworzenia własnej tożsamości w moim przypadku jest arachnofobia. Od dziecka panicznie boję się pająków i choć przeżyłam wiele nieprzespanych nocy w obawie, że zobaczę pełznącego w moją stronę nieprzyjaciela, to zauważyłam, że kiedy kogoś poznaję, to w pierwszym lub drugim zdaniu nieświadomie o tym lęku wspominam (…). Z drugiej strony są przeżycia, które gdy nam się przytrafiają tworzą właśnie coś w rodzaju kokonu / budowli wokół nas – nieprzepracowane czasami przeszkadzają nam w funkcjonowaniu i zasłaniają naszą prawdziwą tożsamość. Kształty, którymi posługuje się architektura brutalistyczna idealnie dopasowały się do mojej wizji budowli, które wokół siebie tworzymy.
