Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.
Pokaz kolekcji dyplomowej Tosi Bętkowskiej na gali konkursu Złota Nitka 2025
Tosia Bętkowska, „Mandragora – roślina, która chciała stać się człowiekiem”, dyplomowa kolekcja licencjacka na gali konkursu Złota Nitka 2025, fot. materiały organizatorów
Tosia Bętkowska, Hubert Pelc i Konrad Sumera zostali wybrani do finału ogólnopolskiego konkursu dla młodych projektantek i projektantów Złota Nitka 2025. Bętkowska otrzymała nagrodę specjalną MMC.

Z ogromną dumą informujemy, że trójka naszych absolwentów: Tosia Bętkowska, Hubert Pelc i Konrad Sumera została wybrana do finału konkursu Złota Nitka 2025. W ręce Tosi Bętkowskiej trafiła nagroda przyznana przez partnerów wydarzenia – nagroda specjalna MMC za kolekcję dyplomową „Mandragora – roślina, która chciała stać się człowiekiem”.

Złota Nitka to najważniejszy ogólnopolski konkurs dla młodych projektantek i projektantów, który od trzydziestu lat kreuje scenę mody w Polsce. Konkurs towarzyszy dniom mody Łódź Young Fashion.

Laureatem Złotej Nitki 2025 został Dawid Brzeziński i jego kolekcja „Portret”.

Oprócz jury, swoje nagrody przyznali również partnerzy wydarzenia:

Wyróżnienie firmy Ferrero, właściciela marki Duplo: Justyna Rożek za kolekcję „Eternal bloom”;

Nagroda specjalna LPP: Bartosz Borowski za kolekcję „An homage to Arte Povera”;

Nagroda specjalna MMC: Maria-Antonina Bętkowska za kolekcję „Mandragora – roślina, która chciała stać się człowiekiem”;

Nagroda specjalna magazynu ELLE: Gabriel Data za kolekcję „POLISHER: Notatki o Polsce”;

Nagroda specjalna magazynu GQ: Martyna Konieczny za kolekcję „Cottage(hard)core”.

Finalistki i finaliści: Maria-Antonina Bętkowska, Bartosz Borowski, Dawid Brzeziński, Gabriel Data, Aleksandra Dłutowska, Magdalena Grolik, Martyna Konieczny, Elliott Kubiak, Hubert Pelc, Dominika Rozkrut, Justyna Rożek i Konrad Sumera.

Gala finałowa konkursu Złota Nitka 2025 odbyła się 29 listopada 2025 roku.

Tosia Bętkowska, „Mandragora – roślina, która chciała stać się człowiekiem”, dyplomowa kolekcja licencjacka
Tosia Bętkowska, „Mandragora – roślina, która chciała stać się człowiekiem”, dyplomowa kolekcja licencjacka, 2025, fot. materiały organizatorów konkursu

Tosia Bętkowska
„Mandragora – roślina, która chciała stać się człowiekiem”

Dyplomowa kolekcja licencjacka, 2025

Kiedy harcerze siadają przy ognisku, las nabiera magicznych mocy. Projektując „Mandragodę”, szukałam rytmu lasu, gdzie rozkład drzew ożywa – jak mandragora, roślina o ludzkim kształcie, talizman życia i śmierci. Inspiracje czerpałam z filmu Labirynt Fauna i sztuki Cedrica Laquize’a, gdzie brutalna cielesność spotyka się z oniryczną fantazją. Proces zaczął się od analizy pancerzy owadów, tworząc kolekcję kontrolowanej wolności. Żłobienie i łączenie skóry z innymi tkaninami stało się moim językiem opowieści, w którym efemeryczne wspomnienia i mit mandragory nabrały cielesnej formy.

Urodziłam się w Krakowie, wychowana między mundurem harcerskim a marzeniami o sztuce. Dziesięć lat z kompasem w dłoni nauczyły mnie wytrwałości, współpracy i tego, że najciekawsze ścieżki rzadko są wydeptane. Ukończyłam projektowanie ubioru w Katedrze Mody na Wydziale Wzornictwa warszawskiej ASP. Moda to dla mnie połączenie pasji, pracy i poświęcenia. Najbardziej fascynuje mnie moda męska, tworzenie w skórze, praca z tkaniną i siła ludzkich rąk. Czuję nieustanną potrzebę odkrywania – ludzi, materiałów, idei.

Hubert Pelc, „Folk is my second favorite f word”, dyplomowa kolekcja licencjacka
Hubert Pelc, „Folk is my second favorite f word”, dyplomowa kolekcja licencjacka, 2025, fot. materiały organizatorów konkursu

Hubert Pelc
„Folk is my second favorite f word”

Dyplomowa kolekcja licencjacka, 2025

„Folk is my second favorite f word” to kolekcja zderzająca świat wiejskich, tradycyjnych obrzędów ludowych z miejskim klubowym performansem, redefiniująca pojęcie celebracji. To autorska interpretacja przeszłości i współczesności, rękodzieła i nowoczesnych technologii, która staje się wizualnym manifestem jedności w różnorodności oraz próbą nowego zdefiniowania tożsamości. Motywy kojarzone z folklorem zostają tu poddane analizie i dekonstrukcji, by mogły wybrzmieć we współczesnym, autorskim języku mody.

Hubert Pelc – absolwent Katedry Mody na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie. Traktuje modę jako formę ekspresji artystycznej, koncentrując się na zagadnieniach tożsamości, przynależności oraz stereotypowego postrzegania świata. Fascynuje go dynamika relacji między miastem a wsią oraz wszystko to, co wykracza poza utarte schematy harmonii i piękna. W centrum jego modowych zainteresowań znajduje się człowiek jako istota społeczna. Jego twórczość to dialog między tradycją a eksperymentem oraz próba uchwycenia osobistej perspektywy na współczesną rzeczywistość.

Konrad Sumera, „Wild Before Seven”, dyplomowa kolekcja licencjacka
Konrad Sumera, „Wild Before Seven”, dyplomowa kolekcja licencjacka, 2025, fot. materiały organizatorów konkursu

Konrad Sumera
„Wild Before Seven”

Dyplomowa kolekcja licencjacka, 2025

Ta kolekcja to opowieść o chęci zachowania wrażliwości w dorosłym świecie. Inspiracje czerpię z literatury A. Lindgren „Dzieci z Bullerbyn”, Syndromu Piotrusia Pana oraz ubioru dziecięcego z lat 50. i 60. XX w. Każdy element powstał z dbałością o rzemiosło i symbolikę. Poprzez ironię, niedoskonałość, nostalgię i zniekształcone proporcje sylwetek kolekcja redefiniuje wizerunek dorosłości, nadając mu lekkości i fantazji. Użyte materiały to jedwab, wełna, bawełna, materiał PCV , zestawione zostały z ręcznie dzierganymi akcesoriami, filcowaniem oraz autorskimi nadrukami.

Konrad Sumera – absolwent Katedry Mody na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie. Jego twórczość cechuje silny wydźwięk artystyczny i odważne podejście do formy. W kolekcjach łączy eksperymentalną konstrukcję z inspiracjami płynącymi ze sztuki i kultury popularnej, wzbogacając projekty o elementy ironii i subtelnego absurdu. Modę traktuje jako nośnik treści – medium narracji, które pozwala opowiadać historie, prowokować do refleksji i komentować zjawiska społeczne. Jego prace często balansują na granicy estetyki i konceptu, eksplorując emocje, tożsamość oraz relacje człowieka z otoczeniem.