Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.
Na zdjęciu widoczna rzeźba Moniki Mamzety, Monika Mamzeta i Agnieszka Rayzacher
Fot. Michalina Kacperak / Fundacja Sztuki Polskiej ING
Nasza wykładowczyni Monika Mamzeta otrzymała Nagrodę Główną Fundacji Sztuki Polskiej ING podczas Warsaw Gallery Weekend 2025.
Na zdjęciu stoją od lewej: Anna Panek, Monika Mamzeta i Agnieszka Rayzacher
Fot. Michalina Kacperak / Fundacja Sztuki Polskiej ING

Monikę Mamzetę nagrodzono za prace prezentowane na wystawie „90–60–90” w galerii lokal_30. Zdaniem Jury, prezentowana twórczość artystki, stanowi istotny i wciąż aktualny przykład polskiej sztuki krytycznej.

W pracy „Lebensborn” (1999) Mamzeta przełożyła proporcje lalki Barbie na sylwetkę dorosłego człowieka, boleśnie przypominając, jak nierealistyczne są wzorce urody promowane przez kulturę konsumpcyjną. Zestawienie plastikowej zabawki z eugeniką, podjęte w 1999 roku, w XXI wieku odnosi się również do polityzacji kwestii planowania rodziny.

Monika Mamzeta od wielu lat konsekwentnie podejmuje tematy obecne w debacie publicznej. Z tego względu zakup jej pracy do kolekcji Fundacji Sztuki Polskiej ING zasługuje na uhonorowanie Nagrodą Główną – piszą organizatorzy.

Drugą Nagrodę Główną Jury otrzymała Ant Łakomsk, za wystawę „Camille”, zrealizowaną we współpracy z Zuzanną Kozłowską w galerii Turnus.

Nagrodę Specjalną otrzymała Aspekty Galeria Sztuki za wystawę „Wyprawy nie będzie”, kuratorowaną przez Marię Prokesz.

Źródło informacji: Fundacja Sztuki Polskiej ING

Foto: Michalina Kacperak / Fundacja Sztuki Polskiej ING

Monika Mamzeta, Anna Panek

„90–60–90”

19.09–9.12.2025

lokal_30, ul. Wilcza 29a/12, Warszawa

90–60–90 to złoty podział, idealna proporcja, którą rzekomo powinny osiągnąć kobiece biust, talia i biodra.

Monika Mamzeta i Anna Panek posługują się odmiennymi językami, pracują w innych technikach, wywodzą się z różnych tradycji artystycznych. Opowiadają o ciele – przede wszystkim o ciele kobiecym, o tym, do czego jest ono potrzebne mediom, kapitałowi i marketingowi, oraz o tym, jak ciało staje się narzędziem wywierania nacisku i sprawowania władzy. Wystawa dotyczy też intymnej relacji ze swoim ciałem, poczucia własnej wartości, a także przemijania.

90–60–90 zderza ze sobą dwa żywioły – surowość języka nowych mediów z haptycznością wielobarwnych i wielofakturowych materiałów, pełniących niejednoznaczną rolę obiektów i elementów architektury zarazem. Zestawienie fotografii i wideo Moniki Mamzety z szytymi obrazami i tkaninami Anny Panek pozwala spojrzeć na ich twórczość z nowej perspektywy. To jednocześnie rzadka okazja, żeby zobaczyć historyczne, wciąż mało znane prace Moniki Mamzety.